Zaburzenia mowy
Szeroko rozumiana logopedia zajmuje się kształtowaniem prawidłowej mowy, usuwaniem wad wymowy oraz nauczaniem mowy w przypadku jej braku lub utraty. Obejmuje też oddziaływanie na psychikę w celu wytworzenia właściwego stosunku do wady mowy i zapobiegania ujemnemu jej wpływowi na kontakty interpersonalne oraz kształtowanie osobowości.
Skuteczny proces eliminacji wad wymowy wymaga współpracy dziecka zarówno z logopedą jak i rodzicami. Współpraca dziecka z logopedą i utrwalanie przerobionych materiałów w domu daje szansę na szybkie efekty. Rodzic ma możliwość uczestniczenia w zajęciach logopedycznych. Logopeda przekazuje wskazówki do pracy z dzieckiem w domu. Praca ta jest istotnym elementem terapii. Logopeda udzieli wyczerpującej odpowiedzi na nurtujące pytania związane z rozwojem mowy państwa dziecka. Niestety często brak tej wiedzy powoduje, że rodzice wymagają od dziecka tego, czemu ono nie może jeszcze sprostać lub też nie zauważają niepokojących sygnałów.
Kiedy warto wybrać się do logopedy?
Zaniepokojonych rozwojem mowy małego dziecka rodziców zapraszamy na konsultacje u naszego logopedy, który oceni budowę i sprawność aparatu artykulacyjnego, odruchy związane z przyjmowaniem pokarmu, wrażliwość słuchową dziecka. Sprawdzi, czy rozwój funkcji jedzenia i mowy jest prawidłowy. Przeprowadzi wywiad dotyczący przebiegu ciąży i porodu, co może stać się podstawą do określenia nieprawidłowości w rozwoju mowy.
Co może opóźnić mowę u dziecka?
Jeśli wędzidełko jest za krótkie, dziecko nie jest w stanie się nauczyć wymawiać wielu głosek np.: nie powie prawidłowo: „t”, „d”, „n” i „l”, bo do tego trzeba unieść czubek języka do góry.
Jeżeli pediatra bądź rodzice nie zauważą u dziecka, że wędzidełko jest za krótkie, dziecko może seplenić. Spowodowane jest to tym, że język nie może unieść się wystarczająco wysoko.
Wada anatomiczna także może opóźnić rozwój mowy. Dlatego bardzo istotne jest wczesna konsultacja logopedyczna, aby ocenić możliwości poprawienia ruchomości języka na przykład przez masaż logopedyczny i ćwiczenia.
Praca nad prawidłowym rozwojem mowy dziecka poprzez wczesną diagnozę i stymulację funkcji językowych oraz korygowanie złych nawyków i wad artykulacyjnych powinna rozpocząć się jak najwcześniej, gdyż to wtedy dziecko ma dużą szansę na eliminację wady oraz skrócenie czasu terapii. Terapia ma także na celu rozwijanie pamięci, spostrzegawczości oraz, poprzez ćwiczenia słowno-muzyczne, aktywizację aparatu mowy dziecka.
Zaburzenia mowy powodują poznawcze i społeczne konsekwencje. Mowa i myślenie są ze sobą ściśle powiązane. Opóźniony rozwój mowy obniża poziom intelektualny dziecka. Mowa nie jest umiejętnością
wrodzoną, dziecko uczy się jej od najbliższego otoczenia, głównie przez naśladownictwa,
dzięki czemu poszerza zasób słownika biernego i czynnego